9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite PDF Özet Konu Anlatımı

9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite PDF Konu Anlatımı, 9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite PDF Özeti, 9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite Ders Notu PDF, 9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite Giriş Ünitesi Konu Anlatımı PDF olarak indirebilirsiniz.

9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite PDF ders notunu sayfanın en altında bulunan bağlantıdan indirebilirsin.

9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite PDF Özet Konu Anlatımı

• Edebiyat Nedir?

Tdk edebiyat kelimesini “Olay, düşünce, duygu ve hayallerin dil aracılığıyla sözlü veya yazılı olarak biçimlendirilmesi sanatı, yazın” olarak tanımlar.

Edebiyat ile ilgili diğer konuları düzgün bir şekilde kavrayabilmek için öncelikle Türk Edebiyatının hangi devirlere ayrıldığını bilmeli ve devirlere ayrılma nedenlerini öğrenmemiz gerekmektedir.

TÜRK EDEBİYATININ DÖNEMLERİ

Türk Edebiyatı üç ana dönemden oluşur.

Dönem isimlerinden de anlayacağımız gibi din değişimi Türk Edebiyatının şekillenmesinde önemli bir faktördür. Aynı zamanda batı kültüründen etkilenmemiz de edebiyatımızın şekillenmesinde etkili olmuştur.

İslamiyet Öncesi Türk Edebiyatı

Bu dönemde Türkler Orta Asya’da göçebe bir kültür yaşamaktaydılar. Bundan dolayı yazılı metinlerimiz bu dönemde oldukça azdır. Sözlü gelenek ürünleri ise daha çoktur.

Orta Asya’da etkileşim halinde olduğumuz tek devlet Çin’di. Çin ile de sürekli bir savaş halinde olduğumuz için de kültürel alışverişler sınırlıydı diyebiliriz. (Burada aklımıza Çin Seddini getirebiliriz) Kültürel etkileşimlerin sınırlı olması dili başka bir dilin hakimiyetinden uzak tutar. Bu yüzden bu dönemde dil sadedir. Şiirlerimizi ise milli ölçümüz olan hece ölçüsü ve dörtlüklerle yazmaktaydık.

Sözlü edebiyat geleneğinde bilmemiz gereken birkaç kelime var bunlar şu şekildedir;

Sav: söz, atasözü demektir. Savcı kelimesinin kökü bu kelimeden türemiştir.

Yuğ: ölüm törenlerine denir.

Sagu: ölüm törenlerinde söylenen ağıtlara verilen isimdir. Halk edebiyatında bu türe ağıt, divan edebiyatında ise mersiye adı verilir.

Koşuk: genellikle aşk ve doğa üzerine hece ölçüsü ile yazılan şiirlerdir. Halk edebiyatında koşma ise koşuk ismi ile karşımıza çıkar.

Kopuz: şiirleri söylerken şairlerin çaldığı bir müzik aleti.

Destan: halkı derinden etkileyen olaylar üzerine söylenen şiir şeklindeki eserlerdir. Ağızdan ağıza yayılarak bugüne kadar gelirler. Sözlü edebiyatın bir ürünüdür. İslamiyet öncesinde çok fazla destan karşımıza çıktığı için bu döneme Destan Dönemi de denmektedir.

Türklerin yazılı kaynakları İslamiyet öncesinde çok azdır. Bunun sebebi göçebe bir hayat sürmeleridir. Orhun Yazıtları ilk yazılı eserimizdir. Uygurlar yerleşik hayatı benimseyip din değişikliği yaptıkları için yazılı kaynakları daha fazladır.

İslamiyet Etkisindeki Türk Edebiyatı

Bu dönem edebiyatını anlamak için o dönemin şartlarını göz önüne getirmemiz gerekmektedir.

Bu dönemde Türkler İslamiyeti kabul etmişlerdi ve coğrafya olarak artık Orta Asya’dan Anadolu’ya geçmiştik. İslamiyetin dili Arapça olduğu için ve yeni dinin getirdiği yenilikleri karşılamak için Arapça kelimeler edebiyatımıza girmeye başlamıştır. Devrin önemli İslam devletlerinden birisi de İran olduğu için Farsça da edebiyatımıza bu dönemde girdi. Bu kültürlerle etkileşimimiz sonucunda Arapça ve Farsa kelimeler ve tamlamalar edebiyat dilimizi ağır ve ağdalı hale getirdi.

Divan Edebiyatı ve Halk Edebiyatı ayrımı da bu yüzden yapılmaktadır. Divan edebiyatının diğer isimleri Yüksek Zümre Edebiyatı, Saray Edebiyatı. Klasik Türk Edebiyatı olarak da bilinmektedir. Adında da anlaşılabileceği gibi genellikle saray çevresinde gelişmiş bir edebiyattır. Arapça, Farsça bilen ve gerekli eğitimleri almış kişiler bu edebiyatı yapabilmekteydiler. Halk ise geleneksel edebiyatlarına devam ediyorlardı. Halk Edebiyatında halk Arapça ve Farsça bilmediğinden dil sadedir. Divan Edebiyatında beyit ve aruz vezni kullanılırken Halk edebiyatında hece ölçüsü ve dörtlüklerle şiirler yazılmaktaydı.

Batı Etkisindeki Türk Edebiyatı

Osmanlı’nın son dönemlerinde çöküşü önlemek için Batı’nın üstünlüğü kabul edilmiş ve Batı’ya öğrenci göndererek çöküş önlenmeye çalışılmıştır. Batı’da öğretim görenler ülkelerine döndüklerinde birçok yenilikle dönmüşlerdir. Hak, hürriyet kavramları ve birçok yeni tür bu dönemde edebiyatımıza girmiştir.

Bu dönem Tanzimat’la başlamıştır. Ünite boyunca öğreneceğimiz hikaye türünün edebiyatımıza girişi de yine Tanzimat Döneminde olmuştur.

Tanzimat’ın ilk sanatçıları halkı eğitmek için dili sadeleştirmeye çalışmışlarsa da pek başarılı olamamışlardır. Dilin ağır oluşu Milli Edebiyat Dönemine kadar sürmüştür. Milli Edebiyat Döneminde dilde sadeleşme, hece ölçüsü ve dörtlükle şiir yazma tekrar edebiyatımıza girmiştir.

EDEBİYATIN BİLİM VE DİĞER SANATLARLA İLİŞKİSİ

Edebiyatın konusu insandır. Bu yüzden insanı ilgilendiren her şey edebiyatı da ilgilendirir. Bir edebi eseri yaratırken farklı birçok disiplinden yararlanabilir. Çünkü edebiyat insanı ilgilendiren bir şeye kayıtsız kalamaz. Bu yüzden insanı doğrudan ilgilendiren psikoloji, sosyoloji, tarih, coğrafya gibi sosyal bilimlerden yararlandığı gibi diğer bilim dallarından da yararlanarak bir eser meydana getirir.

Sanat insanda güzel duygular uyandırmak, heyecanlandırmak ve insanları düşündürmek için yapılır. İnsanın yaratılışı ile başlayan sanat ilk önce mağara duvarlarında karşımıza çıkarken şimdi farklı şekillerde edebiyatımızda yer almaktadır.

Her sanat dalının bir malzemesi vardır. Resmin malzemesi boya, fırça ve bir yüzeyken edebiyatın ise malzemesi dildir. Yani bir ressam maddeye biçim verirken bir edebiyatçı sözcüklere biçim verir. Bu yüzden edebiyatı işitsel yani fonetik sanatlar içerisinde gösteririz.

METİNLERİN SINIFLANDIRILMASI

TDK metin kelimesini “Bir yazıyı biçim, anlatım ve noktalama özellikleriyle oluşturan kelimelerin bütünü” olarak tanımlamaktadır.

İnsan yaratıldığı günden bu yana kendini ifade etmeye çalışmıştır. Yazı icat edilmeden önce bu ifade sözlü bir şekilde gerçekleşirken yazının icadı ifade etme çeşitliliği sunmuştur. Bu yüzden metin türlerini temelde yazılı ve sözlü olarak ikiye ayırmamız gerekmektedir.

Zamanla birçok alandaki gelişmeyle ise metin türleri çeşitlenmiştir. Bu türlerin incelenmesini kolaylaştırmak için türleri çeşitli şekillerde birbirinden ayırırız.

İlk ayrımımız sözlü ve yazılı olmuştu. Sözlü anlatım bir topluluk karşısında kendini konuşarak ifade etme şeklinde karşımıza çıkar. Panel, forum, münazara gibi türlerde anlatıcı kendini yazılı bir metinle değil de konuşarak ifade eder.

Yazılı anlatımı ise sanatsal ve öğretici metinler diye ikiye ayırırız. 

Sanatsal metinlerde ;

• Bir şeyi kanıtlamak amacı yoktur.
• Dil sanatsal olarak kullanılır. İmgeler, çağrışımlar güçlüdür. Bu yüzden her okuyan farklı anlamlar çıkarabilir.
• Mecazlar ve yan anlamlar fazladır.
• Genellikle bireyin iç dünyası ile alakalı olduğu için yazılanlar özneldir.

Öğretici metinlerde ise;

• Bir şeyi açıklamak, bilgi vermek ön plandadır.
• Dil göndergesel işlevde kullanılır.
• Kelimelerin gerçek anlamları tercih edilir.
• İmge ve çağrışım yoktur bu yüzden herkes aynı şeyi anlar.
• Yazılanlar genellikle nesneldir.

Sanatsal metinler de coşku ve heyecanı dile getiren metinler ve olay çevresinde oluşan metinler olarak ikiye ayrılır. Coşku ve heyecanı dile getiren metinler şiirlerdir. Olay çevresinde oluşan metinler de göstermeye bağlı metinler ve anlatmaya bağlı metinler diye ikiye ayrılır. Göstermeye bağlı metinler tiyatrodur. Olay seyirci karşısında gösterilir. Tiyatroyu da modern ve geleneksel tiyatro diye ikiye ayırabiliriz.

Anlatmaya bağlı metinler ise olayı anlatmaya dayalıdır. Fabl, masal, halk hikayesi, hikaye ve roman türlerinde yazılan eserler bir olay etrafında şekillenir ve olaylar anlatılır.

Öğretici metinler ise kişisel hayatı konu alan metinler ve gazete çevresinde gelişen metinler diye ikiye ayrılır.

Kişisel hayatı konu alan metinlerde anlatılanlar kişiseldir. Mesela başkasının mektubunu okumak ya da başkasının günlüğünü okumak ayıplanır çünkü bunlar kişiseldir. Yine aynı şekilde anı ve gezi yazısı bir kişinin başından geçenler veya gezdiği yerlerle alakalıdır. Biyografi ve otobiyografi de ise ya kendi hayatımızı ya da bir başkasının hayatını anlatırız.

Gazete çevresinde gelişen metinler gazete ve dergi ile hayatımıza girmişlerdir. Biz bu türleri genellikle gazete veya dergide okuruz.

DİLİN KULLANIMINDAN DOĞAN TÜRLER

Dil yaşayan bir varlıktır. Yani doğar, gelişir, değişir ve kullanılmayan kelimeler ve diller yok olur. Her dil bu sebepten bir dil ailesi içerisinde yer alır ve aynı aile içerisinde yer alan diller benzer özellikler gösterirler. Türkçe Ural Altay  Dil Ailesinin Altay koluna bağlıdır ve sondan eklemeli bir dildir.

Yine Türkçe zaman içerisinde gelişmiş ve farklı kollara ayrılmıştır. Bu gelişim ve değişim de farklı türler ortaya çıkarmıştır.

Bir dilin karanlık döneminde yani yazılı olmayan dönemlerinde o dilden ayrılmış kollarına lehçe denir. Lehçeler çok uzun süre önce ayrıldıkları için farklı lehçelerin bir biriyle anlaşması imkansızdır. Türkçenin Çavuş Türkçesi ve Yakut Türkçesi olmak üzere iki lehçesi vardır.

Şiveler ise bir dilin yazılı döneminde yani yakın döneminde o dilden ayrılmış kollarıdır. Kelime ve ses farklılıkları olsa da şiveler bir biriyle anlaşabilirler. Misal Azeri şivesinde konuşan birisiyle biz rahatlıkla anlaşabiliriz. Şivelerimize örnek olarak Azeri Türkçesi, Kırgız Türkçesini örnek gösterebiliriz.

Ağız ise bir ülke sınırları içerisinde kelimelerde ve seslerde görülen ufak farklılıklara denir. Ankara ağzı, Trakya ağzı, Konya ağzı örnek olarak verilebilir. Yaygın olarak ağız yerine şive kelimesi kullanılsa da bu öyle değildir.

Bir meslek ya da topluluk arasında kullanılan ortak kelime hazinesine ise jargon denir. Buna en iyi örnek doktorların ölmüş bir hastaya öldü demek yerine eks oldu demeleridir.

Genellikle eğitimsiz insanların kullandığı sokak ağzı olarak kabul edilen kaba kullanımlara ise argo denir. Hırsızlık yapmanın argoda karşılığı cebe indirmektir.

Bütün bunların yanı sıra bir de konuşma dili ve yazı dili diye bir yarım vardır. Ülke içerisinde farklı ağızlar konuşulsa da anlaşmazlıkları gidermek için yazı dilinde ve eğitim dilinde bir standart belirlenmiştir. Bu yazı siline standart Türkçe adı verilir. Türkçenin standart dili olarak da İstanbul ağzı kullanılmaktadır.

DÜŞÜNCEYİ GELİŞTİRME YOLLARI

Bir metin oluşturulurken ortaya koyduğumuz düşünceyi geliştirmek ve daha inandırıcı hale getirmek için çeşitli yollara başvururuz. Bu yollara da düşünceyi geliştirme yolları deriz. Aşağıda başlıca düşünceyi geliştirme yollarını işleyeceğiz.

Tanımlama: Bir şeyi tarif etme işidir. Bir metinde tanımlama varsa bu kimdir, bu nedir sorularına cevap verir.

Kalem yazı yazmaya yarayan araçtır. Dediğimiz zaman kalem nedir? Sorusuna cevap bulabiliriz. Bu yüzden örnek cümlede tanımlama yapıldığını anlarız.

Örnekleme: Bir düşünceyi daha somut hale getirmek için örneklemeden yararlanırız. Burada amaç bahsedilen şeyin daha iyi anlaşılmasını kavratmaktır. Genellikle örnekleme örnekleri virgülle ayrılan ve kolay fark edilen örneklerden verilir ama bu şekilde olmayan örneklemeler de mevcuttur.

Her sanatın bir malzemesi vardır. Resminki boya ve fırçadır. Edebiyatınki ise dildir. Bu cümlede her sanatın malzemesinin olduğunu daha iyi anlatmak için resim ve edebiyat örnek olarak gösterilmiştir.

Tanık Gösterme: Bir düşünceyi desteklemek amacıyla sözüne güvenilen birisinin sözünü kullanmaya tanık gösterme denir. Yani kendi düşüncelerimizin doğru olduğunu göstermek için tanıdık ve güvenilir birisinin sözünden yararlanırız. Ama tanık göstermede muhakkak kişinin sözü olmalıdır aksi takdirde tanık gösterme olmaz. Ve tanık göstermede birisinin sözü tırnak içinde verildiği gibi virgülle de ayrılabilir. Bu yüzden tırnak işaretinin olduğu her yerde tanık gösterme olduğunu düşünmemeliyiz.

Dünyada barıştan daha önemli bir şey yoktur. Atatürk de bunun farkına vararak “Yurtta Sulh, Cihanda sulh” demiştir. Bu cümlede barışın önemini vurgulamak için Atatürk’ün sözünü tanık göstermiş olduk.

Karşılaştırma: Herhangi iki şeyin benzer ya da farklı yönlerini karşılaştırarak bir konunun daha net anlaşılmasını sağlarız. Karşılaştırma yaparken illa karşılaştırdığımız iki şeyin ismi geçmek zorunda değildir. “Türkiye’nin en kalabalık şehri İstanbul’dur.” Dediğimiz zaman İstanbul’la diğer şehirleri karşılaştırırız fakat bunu kelime olarak vermeyiz. Karşılaştırmayı bir paragrafta ararken gözümüzden kaçabilir. Bu yüzden karşılaştırma bildiren en, daha, fazla, çok gibi kelimelerin olduğu yerlere daha dikkatli bakmamızda yarar var.

Sayısal Verilerden Yararlanma: Düşünceyi sayısal birtakım verilerle destekleme yoludur. Ama sayıların geçtiği her cümle sayısal bir veri vermeye bilir. “Bakkaldan yüz tane ekmek aldım.” Dediğimiz zaman sayısal bir veriden yararlanmış olmayız. Ama “Türkiye’de her gün 10.000 fırında 10.000 ekmek üretilirken bu ekmeklerin yarısı çöpe gidiyor.” Dediğimiz zaman sayısal veriden yararlanmış oluruz. Yani bir istatistik olmadığı zaman her rakamlı cümlede sayısal veri vardır dememiz doğru olmaz. Aynı zamanda tarihler sayısal bir veri değildir buna da dikkat etmemiz gerekir.

Benzetme: Zayıf olan bir varlığın güçlü olan bir varlığa bir benzetme yönüyle benzetilmesidir. Aslan gibi çocuk dediğimiz zaman burada güçlü olan aslandır ve zayıf olan çocuktur. Çocuk güç yönünden aslana benzetilmiştir. Gibi ise benzetme edatıdır. Tam bir benzetmede gibi kullanılır. Bir paragrafta benzetme olup olmadığını bulamazsanız gibi var mı diye bakarsanız belki benzetmeyi daha kolay tespit edip anlayabilirsiniz. Tabi her gibinin olduğu yerde benzetme olmaya bilir. Ya da gibi olmadan da benzetme yapılabilir. “Pamuk eller cebe” dediğimiz zaman eller yumuşaklık yönünden pamuğa benzetilmiştir fakat benzetme yönü ya da benzetme edatı kullanılmamıştır. Ya da “İnci dişleriyle gülümsedi.” Cümlesinde dişler beyazlık yönünden inciye benzetilmiştir fakat yine benzetme yönü ve edatı kullanılmamıştır.

DİL VE İLETİŞİM

İletişim duygularımızı, düşüncelerimizi veya bilgileri çeşitli yollarla başkalarına aktarma işine denir. Bu paylaşma isteği iletişimi zorunlu kılmaktadır. İnsanın varlığı ile birlikte iletişim başlamıştır ve zaman içerisinde gelişmiştir. Birileriyle iletişim kurmanın farklı yolları olsa da en etkili iletişim aracı dildir.

Birileriyle iletişim kurarken farkında olmasak da çeşitli ögeler devreye girer. Bu ögeler gönderici, alıcı, ileti (mesaj), dönüt( geri bildirim), kanal, kod ve bağlam(ortam)dır.

İletişim mesajlaşma olarak düşünürseniz ögeleri daha kolay anlarsınız. Her mesajlaşmada bir gönderici ve alıcı vardır. Gönderdiğiniz mesaja verilen cevap geri bildirimdir. Mesajı göndermek için bir kanal kullanırız ve mesajımızı bir koda uygun olarak yazarız. Ve iletişimin gerçekleştiği ortama da bağlam deriz.

Şimdi birkaç örnek üzerinden iletişim ögelerini örneklendirelim.

“Pazara gitmek için yola çıktım. Hava yağmurlu olduğu için eve döndüm. Kapıyı annem açtı. Anneme “Şemsiyeyi verebilir misin?” dedim annem “Tabi” dedi. Şemsiyeyi alıp pazarın yolunu tuttum.

Yukarıdaki örnek cümlede gönderici pazara giden kişidir. İletisi yani mesajı “Şemsiyeyi verebilir misin?” cümlesidir. Alıcı ise annesidir. Geri bildirim ise annenin “tabi” sözüdür. İletişimde kullanılan yol kelimelerdir. Bu yüzden ses dalgalarını kanal olarak düşünebiliriz. Kod ise Türkçedir. Çünkü iletişim kurarken kod olarak Türkçeyi kullandılar. Bağlam ise kapı önüdür.

Şimdi bir başka örnekte ögeleri bulalım.

“Türkçe dersinde sesli okuma yaparken sıra bana geldi. Heyecandan arkadaşımın kaldığı yeri bulamadım. Öğretmenime üzgün gözlerle bakarak yardım istedim. Öğretmenim yanıma geldi ve parmağıyla kaldığımız yeri gösterdi.”

Bu iletişim sözsüz bir iletişimdir. Gönderici öğrencidir. İletisi ise yardım istemektir. Alıcı ise öğretmendir. Geri bildirim ise öğretmenin parmağıyla öğrencinin devam etmesi gerektiği yeri göstermesidir. Bağlam sınıf ortamıyken kanal hareketlerdir. Kod ise işaretlerdir.

Dilin İşlevleri

İletişim kurarken dilden yararlanırız. Ve her zaman dili aynı işlevde kullanmayız. Şimdi dilin başlıca işlevlerini örneklerle öğreneceğiz.

Göndergesel İşlev: Bu işlevde dil bilgi vermek için kullanılır. Bu yüzden nesnel bilgi verilince bu işlevi aklımıza getirmeliyiz.

Türkçe kelimesi ilk olarak Orhun Kitabelerinde kullanılmıştır. Bu cümlede nesnel bir bilgi verildiği için dil göndergesel işlevde kullanılmıştır.

Heyecana Bağlı İşlev: Bu işlevde gönderici mesajında bir duygu ve heyecanı dile getirir. Heyecana bağlı işlevde aklımıza ünlemi getirmekte yarar var. Tabi her cümlede ünlem olmayabilir duygu ve heyecan bildirmesi yeterlidir.

Yaşasın sonunda ben de yurt dışına çıkabilirim artık!

Karşıma geçip hangi yüzle af diliyor inan ben de anlamış değilim.

Bu iki cümlede bir heyecan ya da duygunun olduğunu anlıyoruz.

Alıcıyı Harekete Geçirme İşlevi: Dil bu işlevde kullanıldığında göndericinin mesajı ile alıcı harekete geçer.

Haydi çocuklar şimdi bahçeye çıkıyoruz. Bu cümlede göndericinin sözüyle birlikte alıcı olan çocuklar harekete geçip bahçeye çıkacaktır.

Herkes tek sıra olsun. Yine bu cümlede göndericinin sözüyle alıcı olanlar tek sıra olacaklardır.

Kanalı Kontrol İşlevi: Bu işlevde gönderici kullandığı kanalın işeyip işlemediğini kontrol eder. Ve bunu soru yoluyla yapar.

Sesim arkaya geliyor mu? Cümlesinde gönderici kanal olarak sesi kullandığı için kanalını kontrol ediyordur.

Yazdıklarımı görebiliyor musunuz? Bu cümlede de gönderici kanal olarak yazıyı kullandığı için bu kanalı kontrol ediyordur.

Not: Bazen soru sorulan cümleleri kanalı kontrol etmese de kanalı kontrol işlevinde kullanıldığı kabul edilir. Soru çözerken böyle bir soru ile karşılaşırsanız kanalı kontrol etmese de soru cümlelerini kanalı kontrol işlevinde kullanılmış gibi düşünebilirsiniz.

Dil ötesi işlevi: Bu işlevde aklımıza dil bilgisi gelmelidir. Dil bilgisi ile ilgili bilgi verilen cümleler bu başlık altında kabul edilir.

Türkçede yapım ekinden sonra çekim eki gelmez. Bu cümlede bir dil bilgisi kuralı verilmiştir. Bu yüzden dil ötesi işlev kullanılmıştır.

Şiirsel (sanatsal) İşlev:

Dil bu işlevde kullanıldığında cümle kendi mesajını içerir. Gönderici kendi özgün üslubuyla dili kullanır. Şiirler buna en güzel örneklerdir.

“Tutuşmuş ruhlarına bir damla gözyaşı sun,

Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler…”

Yukarıdaki dize Ziya Osman Saba’nın Sebil ve Güvercinler adlı şiirinden alınmıştır. İleti şairin özgün bir üslupla oluşturduğu dil ile verilmiştir.

9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite PDF Konu Anlatımı, 9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite PDF Özeti, 9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite Ders Notu PDF, 9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite Giriş Ünitesi Konu Anlatımı PDF olarak indirebilirsiniz.

9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite Özetini PDF olarak indirmek için tıklayınız.

9. Sınıf Edebiyat Tüm Ünite Özetleri için tıklayınız.

9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite PDF Konu Anlatımı Giriş Ünitesi , 9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite PDF Özeti Giriş Ünitesi, 9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite Ders Notu PDF Giriş Ünitesi, 9. Sınıf Edebiyat 1. Ünite Giriş Ünitesi Konu Anlatımı PDF olarak indirebilirsiniz.